Opracowany przez Anwarda lek na wiele schorzeń, wyłącznie do użytku wewnętrznego. Jego bezpośrednim przeznaczeniem jest leczenie likantropii, pełniąc również rodzaj katalizatora i swoistą bazę pod mocniejsze lekarstwa. Ma metaliczny posmak, sam płyn wydaje się być nieco cięższy od zwykłej wody. Charakteryzuje się lekko niebieską barwą, a sam płyn błyszczy się mocno w każdym świetle. Przez dość skomplikowany sposób działania nie zaleca się mieszania go z innymi specyfikami bez posiadania odpowiedniej wiedzy o eliksirach leczących, czy bez zalecenia lekarza. Zastosowanie Jako baza pod inne, mocniejsze lekarstwa oraz lek na likantropię. Działa również dobrze na ból głowy, może być smarowany na sińce, obtarcia i obrzęki jako środek przeciwbólowy. Oczyszcza skórę. Nie zaleca się stosowania go bezpośrednio na głęboką ranę otwartą. Działania niepożądane Może podrażniać oczy, nie zakrapiać ich lub uszu. U wampirów oraz wilkołaków może wywoływać reakcje alergiczne w kontakcie ze skórą. Dawkowanie bez wiedzy lekarskiej może poskutkować uszczerbkiem na zdrowiu. Przygotowanie Srebro — w niewielkiej ilości. Alkohol etylowy — 25% Mięta i mąka pszenna — 40%, jako kilkukrotnie ugotowany wywar. Woda — 25% Wapno — 10% Początkowo miesza się suchą miętę z mąką i rozgniata. Do tego dodaje kulki srebra, które delikatnie naciera się pilnikiem i alkohol (tak, aby zalał całą mieszankę i się w nią wchłonął) — gotuje się to trzy razy, co dobę — czyli jedną dobę się gotuje, drugą stygnie, itd. Następnie ugotowaną tak masę wkłada się do mocnego, płócienego worka wypełnionego od środka wapnem (ze startych kamieni wapiennych) i wyciska wyłapując ściekający płyn. Należy wycisnąć ile tylko się da — ostatnie krople są zawsze najbardziej wartościowe. Otrzymany płyn zakorkowuje się w fiolce i zostawia na tydzień w ciemnym i chłodnym miejscu, aby dojrzał.
